گریۀ نوزاد گویاترین راه ایجاد رابطه با دیگران است. نوزاد با گریه‌کردن ناراحتی اش را بیان میکند و به‌این‌ترتیب توجه شما را به خودش جلب میکند. شدت گریۀ نوزاد معمولاً تا سه‌ماهگی افزایش مییابد، ولی پس از آن روند گریه رو به کاهش میگذارد.
هر گریه‌ای متمایز از سایر گریه‌ها است و در‌واقع نوزاد با هر نوع گریه، از شما درخواستِ متفاوتی دارد. داشتن رابطۀ مفید و مناسب با نوزاد این امکان را فراهم میکند که پدر و مادر نوع گریۀ او را تشخیص دهند.
- گریه برای گرسنگی: این گریه به فریاد‌زدن کودک منجر می‌شود. همچنین، ممکن است کودک سر خود را بچرخاند و با دهانش صدای «نهه» ایجاد کند.
- گریه به‌خاطر درد: وقتی کودک شما به‌صورت یکنواخت، بلند و ثابت گریه میکند و یا صدای «ایره» از او شنیدید، بدانید که او درد دارد و سریع‌‌تر این موضوع را متوجه شوید تا او آسیب نبیند.
- گریۀ بی‌خوابی: هر وقت کودک شما چشم و گوش‌های خود را مالش داد، خمیازه کشید یا صدای «اوه» از او شنیدید، بدانید که او خوابش می‌آید.
- گریه به‌خاطر ناراحتی: وقتی کودک شما جای خودش را کثیف کرده باشد، معمولاً گریه‌اش آزاردهنده است. همچنین، ممکن است که مدام تکان‌تکان بخورد و یا صدای «هه» از او بشنوید، پس حتماً حواستان به این موضوع باشد و سریع جای او را عوض کنید.
- گریه به‌خاطر دندان‌درآوردن: اگر دیدید که گریه‌های کودک شما به‌صورت بی‌قرارانه است و کودک شما بین چهار تا هفت‌ماهگی است، ممکن است که کودک شما دندان درآورده باشد. برای مطمئن‌شدن از این موضوع، لثۀ کودک خود را با انگشت لمس کنید.
- گریه برای بغل شدن: وقتی کودکتان به‌طور مداوم، ۵ تا ۶ ثانیه گریه میکند و بعد ۲۰ ثانیه مکث میکند؛ بدانید که کودک می‌خواهد شما او را از زمین بردارید.
